Πληροφορίες
Νομός Ζακύνθου
Η Ζάκυνθος, με έκταση 406τ.χλμ., είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί των Επτανήσων και το νοτιότερο του Ιονίου Πελάγους. Το έδαφός της είναι κυρίως ορεινό με τη μορφολογία του νησιού να χαρακτηρίζεται από έντονη ασυμμετρία, καθώς το νότιο και ανατολικό τμήμα είναι ομαλό και ήρεμο, συγκεντρώνοντας την αγροτική παραγωγή και τις μεγαλύτερες παραλίες, ενώ το δυτικό είναι άγριο με απροσπέλαστους από τη στεριά όρμους και βραχώδεις ακτές. Το μεσογειακό κλίμα της Ζακύνθου με την αυξημένη υγρασία και τις έντονες βροχοπτώσεις τους χειμερινούς μήνες συντηρούν το κατάφυτο τοπίο που κυριαρχεί στο νησί. Χαρακτηριστική είναι και η πλούσια πανίδα του νησιού, που αποτελεί, επιπλέον, σταθμό πολλών ειδών αποδημητικών πουλιών καθώς και βιότοπο για τις μεσογειακές φώκιες μονάχους μονάχους, οι οποίες απολαμβάνουν τα καθαρά νερά της βραχώδους δυτικής πλευράς του νησιού. Οι αμμώδεις παραλίες στον κόλπο του Λαγανά είναι διάσημες, αφού κάθε καλοκαίρι μεγάλοι πληθυσμοί από χελώνες καρέτα-καρέτα γεννούν εκεί τα αυγά τους.
Όπως και τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου, η Ζάκυνθος ήταν για πολλά χρόνια υπό την κατοχή των Ενετών. Από το 1492 η κυβέρνηση της Βενετίας προώθησε τη μετοίκηση πολλών υπηκόων της στο νησί, ευνοώντας με αυτό τον τρόπο μια περίοδο αναγέννησης και ευημερίας. Για κάτι λιγότερο από τρεις αιώνες η ενετική κυριαρχία επέτρεψε την άνθιση του πολιτισμού και της αρχιτεκτονικής, σε σημείο που η Ζάκυνθος κέρδισε την ονομασία “Φλωρεντία της Ελλάδας”. Τα ονόματα "Τζάντε" και "Φιόρο του Λεβάντε" που περιγράφουν το νησί, μαζί με τα λίγα σωζόμενα μνημεία δεν αποτελούν τη μοναδική κληρονομιά των Ενετών στο νησί. Ο τρόπος ομιλίας των ντόπιων είναι ένα ακόμη απομεινάρι της ενετικής παρουσίας στο νησί. Οι Ζακυνθινοί χρησιμοποιούν πολλούς ιδιωματισμούς ιταλικής προέλευσης κι έναν ιδιαίτερο τονισμό στην ομιλία τους, που κάνει τη γλώσσα πιο μουσική, κυρίως όταν μιλούν με γρηγοράδα μεταξύ τους. Είναι ονομαστό το μουσικό τους γλωσσικό ιδίωμα, καθώς και η τάση τους να χειρονομούν έντονα κατά τη διάρκεια της ομιλίας τους. Εξάλλου, το νησί έχει αξιόλογη μουσική παράδοση και ιδιόμορφες τοπικές θρησκευτικές τελετές.
Σήμερα, το νησί στηρίζεται στην αγροτική του παραγωγή και την τουριστική βιομηχανία. Η Ζάκυνθος αποτελεί διαχρονικό προορισμό τόσο για Έλληνες, όσο και για ξένους επισκέπτες. Αν και ένα μέρος του, όπως ο Λαγανάς ειδικεύεται στον μαζικό τουρισμό που αφορά κυρίως νεανικό κοινό, στο νησί υπάρχουν πολλές ομορφιές που αξίζει να ανακαλύψει κανείς. Οι όμορφες παραλίες, με πιο διάσημη από όλες το "Ναυάγιο", καθώς και τα όμορφα τοπία με δέντρα και αμπελώνες στην ενδοχώρα του νησιού σαγηνεύουν ακόμα και τους πλέον δύσπιστους ταξιδιώτες.